Per toeval kom ik terecht in het land van de
Kerstman, zijn rendieren uitgespannen langs
De rand van een meer, mijn

Vriendje van vroeger ontspannen slenterend
Als bewijs van aanpassing, overleving en
Doelgerichtheid, even

Blond en hard als toen, riet en vogels, een
Verrekijker, een stukje kunst vanuit het
Ouderlijk huis, verder geen

Erfenis uit het verleden, terwijl ik moeizaam
Een rondje door het bosje verderop doe terwijl
Mijn bezit gekeurd wordt

Betreden, betast teneinde mij eindelijk te doen
Verplaatsen, het vroeger een open plek in
De toekomst