een onlogische situering
Verwarring is soms iets kleins. De overbuurman die zijn lichten al aan heeft, een document dat is verdwenen, een boek…
het werk allang gedaan
Terwijl mijn moeders borduursels mij in de schoot vallen, het kleed loslatend waarin mijn hand scheurt, straks samenvoegen met mijn…
hoe de ruimte zich verhoudt
De zilveren armbanden zaten strak om zijn pols en verschoven zelfs niet toen hij door haar haar ging en met…
ongerijmd
Misschien ligt het aan het voorjaar dat iedereen knikt en groet, de ogen dichtgeknepen tegen de zon maakt elke passant…
vaag kriebelend
Hij wist wat hij moest doen maar hij had er gewoon geen zin in. Desgevraagd zou hij, schouderophalend, zeggen dat…
uit beeld
Steeds weer vullen we de mondvoorraad aan. In de badkamer staan de taarten, in de slaapkamer rinkelen de flessen, we…
vredesteken
Het belangrijkste gevoel is dat van het thuiskomen. De eerste dichter zegt het meteen, in deze vreemde stad, op dit…
aanwezig
Deze stad zorgt slecht voor haarzelf, straten verzakken, papegaaien krassen achter de ramen. Wij zorgen slecht voor onszelf, een vrouw…
ongehoord
Nog even en de vrouw met de hoed hangt hier en volgt me met haar ogen, die onder de rand…