Bij traktaties van bedenkelijke omvang, tien oliebollen voor de
prijs van negen, doen we altijd alsof het hele gezin nog

aanwezig is, na zes stoppen we om de overige waar in de prullenbak
te duwen, vogels voeren vanaf het balkon mag niet,

en na een halve middag bukken we ons dan om de schat weer op te
graven, tien zijn er overigens te weinig voor ons

allemaal, en na wat schudden komt zelfs de poedersuiker tevoorschijn
en zijn ze nog even lekker. Ook gaan we regelmatig

nog langs bij moeders die niet leven met in onze rechterhand een
doosje met dure bonbons die zij vervolgens doormidden

zal snijden en zuinig in haar mond zal stoppen terwijl wij gewoon
doorslikken en aan de volgende beginnen, bruine vingers

en tong. Nu u dit van ons weet kunt u misschien rekening houden met
armlastige types, uw voorraden en de komende winter.