Dit is een wel erg donkere dag, denken we bij het opstaan,
zou er een regenbui volgen of zijn de stadslichten

kapot, maar het is een vergissing van het lijf dat een uur eerder
klaarstaat en op een holletje legt het zich terug

en even later is het licht weer aanwezig, alles doet het nog.
Door de spleet van het raam de auto’s, de bomen

zwijgend als altijd, waarom eigenlijk moeten we ons aanmelden
en bij wie. Een deur klappert, de lucht van een sigaret

in het trappenhuis, een buurman die bidt, een vliegtuig laag over
de rode daken, een agenda met briefjes erin.

Terug kan nu niet meer, het bed is reeds afgekoeld, de eerste
zinnen geschreven, kippenvel op de benen,

drie keer fijne week in concept, lome gymoefeningen op een
kale vloer, jij ook, zeggen zij, fijn, loom, donker.