Met een zin van vroeger wakker worden, zoeken in mijn
schriften en het daar zien staan, als een boodschap

waarmee ik de winkel verliet. Dat is nog niet zo eenvoudig
als je weet dat er een kast mee vol ligt zoals

de schappen in de supermarkt, niets staat afgeprijsd echter
en geen label wijst de weg. Hoe komt een

regel uit mijn jeugd opeens daar, zonder beschermlaagje
of het moeten zijn mederegels zijn en het stof uit

jaren, en wat doet die hier. Het was een kind op zoek naar
een oud gebruik uit ons gezin, hij had het

opgezocht op het internet, zei hij, maar het niet gevonden,
nu staat het zomaar op dat kleine schermpje en

hangt het tussen ons in, als een laatste voetbalattribuut bij
de kassa. Nu we verloren hebben, twee voor een.