Als auto’s toeterend voorbijrijden, raampjes open en
de hand roffelend op het lakwerk, en het geen

tijdstip is voor een buitensporig grote bruiloft, een stoet
tot het einde van de straat, er gefloten wordt,

gezongen, iets gescandeerd, langzaam wordt opgetrokken
en bij de eerste bocht weer gekeerd, weet je

dat het om voetbal gaat en winst en nieuwe kansen maar
niet voor de oranje massa. Nog even en alle

stickers bij de kassa worden uitgedeeld zonder boodschappen
te doen, de plastic slierten van die kleur worden

uit de sloot gevist, de rood-wit-blauwe streepjes van de
wangen geveegd en het bier, nog in voorraad

aanwezig, in een teug genuttigd. Misselijk van al die donuts
en morrend van het ongelijk gaan we ten onder.