Zoals met dat boek dat ongelezen uit mijn kast komt,
uitgepakt weliswaar en met naam en datum
voorin maar vergeten, zo is het blijkbaar met hem gegaan.
Ergens weggestopt, even aangeraakt en toen
over het hoofd gezien. Het eerste als verrassing misschien,
tada we hebben nog iets voor je, het
tweede als spook vermomd, ontsnapt nu uit de krochten
van, schrikaanjagend en vooral heel
verdrietig. Terwijl het boek nu onder mijn handen open
valt, op het hoekje van de tafel blijft liggen tot
ik het uitheb, komt hij nergens meer, voorgoed koud en
stijf, het gezicht zwevend in mijn dromen
en niets kan meer van betekenis zijn want hij was al kwijt,
ik had hem zoekgemaakt zonder het te weten.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x