Weer dezelfde handeling, dezelfde opeenvolging van, weer
hetzelfde beeld. Tijd die zich opvolgt, opdringt,
verspringt en in het niets verdwijnt. Alles van de week in
een overzicht verzamelen, de lezers laten weten
dat, het volgend nummer, nooit een grapje waarin de telling
niet meer klopt. Een zomer weer. L. horen
zeggen dat hij voor altijd vier blijft zoals hij vorig jaar voor
altijd drie bleef. Voor altijd oud blijven zelf,
nog net reiken naar het plafond of op de knieën met lange
haren het stof verzamelen en dan krakend omhoog.
Optellen is aftellen. Blote benen bedekken met zwarte kousen
en dan nieuwe laarzen aan terwijl de zon bedelt
om blote voeten. Hij bedelt om afspraken. De agenda overvol
en dan ergens in de leegte dat hartje, een wit vel.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x