Een jonge Mink de Ville houdt mij staande op straat. Rondom
hem een groepje medescholieren, nog net geen bandleden.

Of zij mij iets mogen vragen? Meestal zeg ik nee, kijk niet in
hun richting, loop snel door, vandaag blijf ik staan

en antwoord over mijn slaapgedrag. Hoeveel uur per nacht, of
ik ook droom, wat de naarste droom is en of ik iemand

ken die slaapwandelt? Het groepje valt bijna uiteen bij mijn
engste fantasieën, vraagt mijn leeftijd nog en

Mink tikt alles in zijn mobiel en groet dan beleefd. Even nog
zie ik mij op tournee gaan, zorgen voor gezonde

lunches en vraag ik me af waarom ik ooit stopte het haar zwart
te verven, dat diepe bijna blauwzwart. Ik neig tot

adopteren tot ik mijn middelste ontmoet die met schouderlange
krullen boven dat alles uitsteekt. Hij heeft meer fans.