Het is het kruis van Jezus, zegt L., als ik de beelden zie van juffie
die Nu sijt wellecome zingt en zich met de groep onder

de ‘plus’ eigenlijk, zegt hij later, verzameld heeft. Daar zit hij en
daar zijn vriendje en verderop S. en kleine K. leest

een gedichtje voor en juf A. houdt zijn hand vast. Wil je ook over
Noach horen, vraagt hij, want dat vindt hij eigenlijk

interessanter dan die baby, natuurlijk zeg ik en zijn pappa die mij
weer filmt, ziet de tranen in mijn ogen en zegt ach.

Daarna zijn we allemaal weer ninja en leest S. ons voor uit zijn
derde Engels stripboek, de eerste nummers zijn mij

ontgaan. Net zoals het love op mijn trui zijn het vooral kreten als
Argghh, NO, Krrrkrrr en tekentjes waarin duidelijk is dat

iets hard valt en vervolgens stuk gaat, die maakt hij extra spannend
maar wanneer hij moet fluisteren, weet hij precies.