Een terugtrekkende beweging heeft alleen zin als hij niet
gevolgd wordt door een halfhartige vorm

van spijt, toenadering, doen alsof je iets vergat, en een dubbele
uitleg van het woord terugtrekken.

Iets wat in een heel andere situatie je ongetwijfeld je kop
zou kosten. Terugtrekken is ook op afstand

het negeren van aanhalingen, zoete woordjes, witte vlaggen
en oude stellingen, een strategie bedenken

kost nu eenmaal tijd. Niet meteen reageren als er ‘maar’ klinkt
of zo’n ander woord dat zich na een komma

plaatst. Liggen onder een steen, achter de bank, een nieuwe
naam, een ander seizoen, een verzameling huisraad

desnoods waaruit de steel van een koekenpan zich omhoogwerkt
tot aantrekkelijk doelwit, niet jij.