In een oud interview laat ik het dagboek open op tafel
liggen, blader zelfs al vooruit alsof de leukste
passages uitgelicht het de lezer makkelijker zullen maken
terwijl de waarheid niet per se leuke anekdotes
heeft, alleen maar veel eerlijker is dan zeven maal twee
fijne regels die half dromend nog over elkaar
vallen. Als onbezoldigd medewerker van mezelf en vooral
iets te zwaar, van middelbare leeftijd en
alleenstaand hekelen we eigenlijk alle andere vormen van
zelfexpressie en zeker die van derden en vooral
de prijswinnende, terloopse, overwonnen kwaaltjes van
de medemens. Nu kan dat ook liggen aan
dwarsheid, eigendunk, onverdraagzaamheid en honger die
tenslotte soms moeilijk te stillen is.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x