Het is een wat gekunstelde vorm maar het werkt, vriendschap
gegoten in een maandagse bijeenkomst met koffie

en drie koekjes, een kreet onderaan de trap en talmen in de hal
bij vertrek. In de middag herhalen we dat met

een boek, wat vragen en een opstelling alsof we voor de klas
staan, verplichtingen, een systeem, kruisjes in

de agenda. Soms een extra scheut water bij de koffie, een bijna
dreigend staan achter de stoel, een lichte slaappartij

en een pilletje bij de een, vaak ook een staren in elkaars ogen of
met de hand even strijken achter de bril, een

licht schudden met het haar en onnodig achterom kijken. In de
fruitschaal hier af en toe een verdwaalde bijdrage,

in mijn tas de consumpties voor onderweg en niemand die de
plastic verpakking open krijgt als we alleen achterblijven.