“Als we geluk hebben, is het einde van de zin het punt waar we zouden kunnen beginnen. Als we geluk hebben, wordt er iets doorgegeven, nóg een alfabet dat in bloed, pezen en neutronen is geschreven; voorouders die hun nakomelingen belasten met de stilzwijgende stimulans naar het zuiden te vliegen, zich naar de plek in het verhaal te begeven die door niemand kan worden overleefd.”
Ocean Vuong, uit On earth we’re briefly gorgeous (Penquin Press, 2019)
vertaald door Johannes Jonkers tot Op aarde schitteren we even (Hollands Diep, 2019)
Comments by alja
vaak ongewild
"dank Frank"
het verkeerde perkje
"bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar weer..."
hoe lief tegelijkertijd
"dank Leonore"
de 2e column voor de site van Pom Wolff
"Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor het kijken!"
mijn veiligheid
"ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x"