De volgende dag meldt zich een ander kind, die met interesse in
het verleden, en zegt waarom hij er niet bij was,

kan hij morgen? Hij wil ook gemist worden en een uitgebreider
nostalgischer tour dan die we elk weekend doen,

voor de lunch dacht hij aan wentelteefjes en misschien kan de was
dan ondertussen draaien. Hij neemt dezelfde

wegen al draagt hij daarbij een zonnebril en sinds kort de krullen in
een knotje bovenop, hij heeft geen ambitie en durf

is met falen verbonden en sowieso gaat hij nu niet vragen om opslag,
bovendien weet hij niet zeker waarom hij

aangenomen is. Hij stopt zijn bungelend oortje in het mijne en deelt
stapvoets de nieuwste muziek die allemaal

lijkt op de mijne en veilig thuis is hij als de online status dat zegt, zo
was hij gisteren rond 21.53 nog levend.