De meeste aandacht krijgen zij die er niet om vragen. Niet degene
die twijfelt aan zijn optreden en na afloop vraagt om

goedkeuring of toestemming alsnog, niet degene die breedvoerig
uitlegt wat de aanleiding of situatie was, niet

die met de mooiste outfit of de beste positie op het podium, er zijn
geen spotlights, maar degene die op zijn voeten danst

van plezier of noodzaak en gewoon zijn werk doet. Bijtend en
trekkend en van dood naar liefde en de wereld

daartussendoor, op zijn papier kijkt alsof hij zelf verbaasd is over
de kwaliteit en inhoud terwijl hij zeker weet dat

hij het kan. Er zijn fans, er zijn volgers maar niemand is uitzinnig.
Een bijdehante juffrouw maakt grapjes, buiten

verschijnt een regenboog, de stoelen maken opgestapeld hoge
dreigende torens en in een lege zaal lijkt niets gebeurd.