Mevrouw V.  is ouder dan zij had willen worden en niet doof,
incontinent of van een rolstoel afhankelijk,

bovendien kan ze nog zo vertellen hoe haar verboden werd te
zingen, ooit, toen, eens, omdat ze alle partijen vals

zong terwijl ze zelf dacht een nachtegaal te zijn en eventueel
op te stijgen. Ze schoot in de lach maar dat

deden we allemaal. Mevrouw K.  begon over haar te dikke benen
zodat ze niet op ballet mocht, mevrouw R.  kon

alleen maar rechtdoor schaatsen en niet met opwaaiend rokje
een kür afmaken en de heer L.  wilde heel graag

en dacht dat ook te doen, de sax spelen als geen ander, hem werd
vriendelijk gevraagd het instrument in te leveren. Maar

het hardst werd gelachen om het meisje met de platvoeten en
wiebeltenen dat juist niet haar evenwicht verloor.