Zoals het niet hoort te zomeren in oktober, de warmte niet
past bij het vroeg donker worden, het genieten
niet echt is maar een bevreemd aanpassen, zo zijn uitslagen
van een onderzoek, conclusies van een
derde niet mijn realiteit en toch om mee te leven. Terwijl de
een het over de onmetelijke lengte van een
seizoen heeft, maakt de ander zich terecht zorgen over de oorzaak,
een afwijking in de lucht, een scheur
in de aardkorst, onze schuld. Zo is het bij het lijf ook, iets is niet
naar behoren, veronachtzaamd, even groot als
het risico morgen bij de witte strepen op de weg even niet te
tellen maar zingend en springend
de coureur van links te missen die door het rode licht stuivend
zijn irritatie over het bovenstaande uitleeft.
wouter
20 oktober 2018 — 08:09
“het genieten niet echt is maar een bevreemd aanpassen”
Zo is het of lijkt het in ieder geval.
hans altena
20 oktober 2018 — 08:12
Roept bij mij dezelfde gevoelens op als het prachtige lied van Marvin Gay, vol dreiging en ontroering, What’s going on… En dan noem jij het met terugverwijzing naar iets dat je eerder plaatste een grapje… Heksenstreken…