Een kwartier, zeg je, of misschien de tijd tot het volgend
vliegtuig met strepen je lucht markeert, alleen

tot dit hoofdstuk, de hoek van de straat, het rode licht, dan
is het over, het denken gestaakt. Halverwege

de regels komt het terug echter, er zijn twee vliegtuigen,
drie hoofdstukken, welke hoek bedoel je,

je ziet hoe oranje rood wordt. Vervolgens doe je het hardop,
net alsof het dan duidelijker wordt en je

je beter aan de afspraak houdt, je vat samen, concludeert,
beveelt aan en wacht tot het stil is. Het

opschrijven zoals het is, het onvermijdelijke, doe je pas
daarna, gauw het schrift dicht, de la met

een duwtje, even open nog en alles recht leggen, plat zodat
en dan met je knie wat harder stoten totdat.