Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

in overweging

We doen vandaag wat hij onmogelijk kon doen: gewoon
een beetje met z’n allen in een zaaltje zitten en

kletsen, handen schudden, zoenen misschien, informatie
uitwisselen, voorgeschiedenis en belang en

hem. We gaan onze huizen uit, trekken jasjes recht en zoeken
hakhoogtes die een beetje indruk maken, zorgen

voor frisse adem en een toekomstmotief die er, dat weet je
toch, zou hij schouderophalend zeggen, helemaal

niet is, het is zo moeilijk niet, het is gewoon verzonnen en
dan bestaat het, gaan jullie ook drinken? Na

afloop zou ik hem gebeld hebben en verteld hebben wie er
het meeste, hoe Y. niet op haar foto lijkt, ach

ja, zou hij lachen dan, wie wel, en dat we het over hem gehad
hebben, fantastische man, wie, zou hij zeggen.

(Meander heeft vandaag haar eerste medewerkersbijeenkomst,
een eerste offline gebeuren)

« »