Het is simpel ook hier mee te stoppen, de tafel leeg
van opdrachten, de wand kaal, het

filmhuis in de middag, een glas wijn misschien bij
de lunch. Met gewoontes moet men breken.

Terwijl iedereen reikhalzend uitkijkt naar het nieuw
te verschijnen bulletin genoegen te

nemen met oude kranten, het nieuws van dertig jaar
geleden, een bloemlezing die geknakt in

haar rug achter in de kast staat. Te doen wat een ander
doet, een beetje vakantievieren in de tuin,

het lijf gestrekt, de blik op oneindig. Je vervolgens te
herinneren dat er een tijd was waarin

stipt de lezer bediend werd en jij opgelucht aan een
volgend nummer werkte, uit de zon.