Er zijn geheime bestanden die geopend zich meteen weer
sluiten, het beeld op zwart, een kort plofje in

het aangesloten apparaat, een prullenbak die daadwerkelijk
haar inhoud verslindt, een bijtend monstertje dat

lachend vermaalt, er zijn onlogische combinaties van letters,
cijfers en leestekens waarachter namen schuilen

uit een verlaten wereld, herinneringen die ondeelbaar koud
voor ons staan, er zijn tijdelijke constructies,

noodoplossingen voor een dreinend kind, verzonnen mantra’s
die nooit eerder werden opgezegd, hoor maar

hoe het niet echt klinkt, en nog zijn er verrassingen die niet
werkbaar zijn, haar hoofd even op mijn schouder,

de zomer onverklaarbaar buiten, de dag opeens weer geëindigd
in zwevende handen boven een toetsenbord.

(de raadselen achter de schermen van Meander nog steeds niet
opgelost)