Een paar uur voordat hij uit mij getild werd, versneden
en teruggevouwen het lijf, daalde ik nog
zwevend van balkon naar parkeerterrein, mijn echtgenoot
zwijgend naast me, de verpleegster nors en
bezig met haar derde boterham, de zon heet reeds en de
kletterende geluiden schel en onvermijdbaar.
Ik wilde wel gewoon naar huis, bloemenschikken in een
vaas, spelen met de andere kinderen, schrijven dat
ik de kastanjebomen inderdaad zag bloeien, de roze kers,
het water wuivend in de singel, voorgoed een
bal in mijn buik die oprees en daalde onder kopjes koffie,
een enkel glas, een kinderhand, mijn gewoontes.
Hij beloofde me, knipogend bijna, boeketten van allerlei
kleur en grootte en bracht ze me elke dag.
(mijn prachtig 3e kind werd 25 jaar geleden geboren; gefeliciteerd lieverd!)
Harry
12 mei 2018 — 05:52
Gefeliciteerd!
alja
12 mei 2018 — 06:15
dank je wel!
Paula
12 mei 2018 — 15:30
Gefeliciteerd met de kleine. Het gaat veel te snel. Ik weet nog zijn laatste basisschoolklas.
alja
12 mei 2018 — 17:29
en nu heeft hij als jongste een huis gekocht en een samenleefcontract getekend met zijn vriendin,
ik weet het lieverd, het gaat veel te snel, x