‘Mevrouw’, vroeg het jongetje dat op de stoep met fiets en
te zware rugzak voor me bleef staan, ‘wat gebeurt hier?’
En toen ik zei dat er een gedenksteen werd onthuld voor
een schrijver van hier, zei hij zijn dit dan allemaal fans?

En wat bent u? En hoe oud was hij en dat het dan toch
wel zonde was en met een veel plezier aan mij hees hij
zichzelf weer op en fietste, nagevolgd door het zwijgend
vriendje, weer van de stoep in de langzame beweging

daar buiten. Dat is het misschien wel, dat je huivert in een
late zomerse middag terwijl je daar staat tussen de elite
rond een dode schrijver die allemaal het verdriet

claimen en de verwantschap, niet in het voelen, godzijdank
nee, maar in schooljaren, nieuwsgierigheid en de traagheid
van een beweging van de wereld buiten je om.

 onthulling gedenksteen Joost Zwagerman op de muur van bibliotheek Kennemerwaard in het centrum van Alkmaar 29 juni 2017, foto Erna Winters