De zachte regen waartoe deze dag neigt, de bomen weer
vol van het lichte groen, de bloemen plakkend aan
de stoeptegels, de roze en gele blaadjes onder de stappen
die we nemen, de aarzeling bij
de tocht door de polder, de lucht het vuile wit als op het
blad papier na een ochtend tekenen, het
patroon onder onze armen, de beesten aan het hek dit keer,
de doden geborgen, de liefde los, het lied
een meezinger die we in stilte dragen, een plan dat langzaam
voor ons uitrolt als het lijf in de bocht meegeeft
en eindelijk misschien wat ruimte, ruimte in het hoofd daar
boven, lucht door de losse jas, een bijna
vrolijk zijn omdat we onszelf daar achterlieten: de waterkant,
het geknakte riet, het afval onder de brug.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x