Het verzinnen moet binnen de vaste lijnen die bij elk
oppervlak terugkomen: zestien stoeptegels bij
de achterdeur, vierendertig bij de garagedeur, een
laag hekje na de schutting zodat nog even
de buurvrouw gegroet kan worden en een verstopplekje
tussen schuur en buitenpoort zodat een
kind nog even zoek kan zijn voordat eet- en slaaptijd
misschien ook wel gelijktijdig afgekondigd wordt.
Zestien tuinen naast elkaar met spiegelende deuren
waarin kleine vierkanten zich nog
onbespied wanen: tussen touwtjes ligt de aarde die
geheel naar eigen keuze bewerkt kan worden.
Wij hopen op snelgroeiende oerwoudbomen met
slingerende lianen en heel grote dahlia’s en
tuinmannen natuurlijk die op hun knieën voor ons
liggen, elk in een strakgesneden broek.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x