bijna in het midden

We bevinden ons in het vorig omhulsel: de wanden nog
met snippers van ons cadeaupapier, opgedroogde

resten lijm, spijkers, met tandpasta gevulde gaten, onze
afspraken deur zonder aantekening maar met

alle dagen van de nieuwe maand, beloften, geheimen,
blauwe schimmels in de nissen van en waterige

donkergele kringen klevend achter weggehaalde kasten.
We moeten het niet mooier maken dan het is,

zegt de verkoper. Dus ruim ik alleen de sporen op van
mijn kind dat zingend de deur achter zich

dicht trok en vergat dat hij leeggedronken glazen, morsige
vorken, theemokken met eigen grijns daarop of

dat wat hij zich van een vrouw wenste, aangeslagen liet
staan op het aanrecht te midden van

een lege pizzadoos waarin tenminste één nieuwe bewoner
zich tegoed deed.