De dichter die oprecht ervan overtuigd is dat
hij God is, wil vandaag een moord plegen
en als God mag hij dat natuurlijk. Er zijn vast
redenen die hem bijvoorbaat vrijpleiten
en evenzoveel redenen hem zijn gang te laten
gaan. Hij wil zijn eigen gedaante kwijt
zoals hij zijn rood fluwelen jasje liet wapperen,
een persoonsbewijs, zijn tas met wat
geschreven verzen, de minnaar in hem. Dat
hij nog wat talmt, is omdat hij discipelen
wilt die schreeuwen om het tegendeel en een
jankende vrouw aan zijn voeten.
Zijn moeder huilde, lang geleden. Om God te
worden is hij reeds een keer doodgegaan.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x