Daarna dronken wij. De lange gaf zijn
favoriete nummers door bij
dood en ontij, de kleine bleef half boven
zijn scherm en zocht
de beroemdste stemmen ooit. De games
bleven onverminderd bloederig,
snel en gehorig. Mijn voeten lagen op
tafel en ik sprak met de kat.
Mijn koeterwaals en jibberisch waren
net zo min keurig als
het gevloek achter een gedicht. De buurman
joeg zijn motorzaag aan.
Het balkje boven mijn karakter liep weer
langzaam vol. Houterig bewoog ik.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x