Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

de achterblijver

Bijna is zij gespiegeld aan mij: hoe zij het
kleed uitklopt buiten en de vogels

de kruimels vinden en ik het laken uitschud
en het beddengoed als een grote

meeuw opstijgt en neerdaalt, hoe zij met
snelle polsbeweging het kruid snijdt

van de koude grond en groene vlokken strooit
in haar zilveren pannen soep,

ik de tuin klein snijd, afgaande op haar geur
de borden versier, zij dan

leunend tegen de kachel, haar rug kaarsrecht
en de billen wrijvend maar zo

koud blijvend en ik hangend tegen de ramen
en warm van de herinnering.

 

 

 

« »