Elk onderweg zijn heeft maar één bestemming:
Daar aan te komen in zijn
Halslijn, mijn mond proevend van wat er over
Is, de geur opnemend alsof
Er opnieuw een laatste keer is, mijn wang onder
Zijn kaaklijn, mijn haar
Over zijn borst en dan naar beneden, zijn overhemd
Losmakend, langs zijn tepels
En plagend weer omhoog, keer mij je andere wang
Toe, en dan duwend
Kijkend hoe de huid meegeeft terwijl mijn handen
Hem ontkleden, geen vertrek
Meer vanaf het aankomstpunt, het sein meester
De bagage verdeeld
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x