Zwaluwen, vliegtuigstrepen, konijnen
Lichtvlekken, loodlijnen
Alsof ik als kind in een groot weiland
Lig, weet dat mijn vader ergens
In de buurt is, een strootje tussen mijn
Tanden, een zakdoek geknoopt
Op mijn hoofd, zoals hij, het uitzicht
Toegeknepen, voor mij
De wereld, terwijl ik jaren deed over
Het lijf onder mij, sporen
Trok met lange vingers, omkwam tussen
Bedding van rivier, rotsblok en
Spelonk, zijn warmte als de zon van nu
Alleen hij nergens
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x