Als geur kom je nog tot me, damp die
Opstijgt tussen de kieren door
Een plank die los ligt, een deksel scheef
Warmte maar ook
Flarden kou, dan verdwijn je weer
Ook ben je nog
In de plooien van mijn huid, vergeten
Zaad, ongewassen zweet
Het bed een wanorde, mijn lijf evenzeer
Maar mijn vingers
Soepel, de beweging die van het loslaten
En het schrijven van je
hennievanee
18 september 2013 — 06:32
Mooi