mijn schoenen
Schrijf me, bedelde hij, zoals hij mij schreef. Stiekem en slim, vanachter het gedeelde bureau, het aanrecht, vanuit de kerk,…
niets simpelers
Iemand die in de loden luchten gelooft en de geluiden van de ochtend, iemand die vraagt of ik nog van…
vallend beleg
Over iets heel anders had ik willen schrijven. Soms is er niets simpelers dan te denken aan iets van onderweg,…
onder mij
In zijn dorp groeien de bomen paars en mensen zijn afwezig. Een paar huizen leunen tegen elkaar, zoals wij. Op…
vandaag
De rijmloze vriend bouwt af, thee in plaats van koffie, twee keer in plaats van elke maandag, de maand is…
onschuld
Plannen zijn er om uit te stellen, doelen om te omzeilen, nu nog niet, later. Een gedachte blijft hangen, een…
het juiste moment
De mannen in het gangpad beweren niets van poëzie te begrijpen, ze zijn van de natuur, van vogels en van…
de volgende
Er zijn van die gevallen die als ze werkeloos zijn nog hun broodtrommel vullen en dezelfde saaie route nemen als…
knarsetandend
We hollen niet eens meer, ons tempo vertraagd door tegenzin en kou en ouderdom en weerstand, we rollen uit bed,…