zo’n heel ernstig moment
Ik zag hem zitten, tegen de wand geschoven, de ogen dicht in opperste concentratie, de voet bungelend. Hij grijnsde toen…
Ik zag hem zitten, tegen de wand geschoven, de ogen dicht in opperste concentratie, de voet bungelend. Hij grijnsde toen…
Mijn vader staat voor de achterdeur in een witte trenchcoat, de ceintuur om zijn imposante gestalte, een strak getrokken nog…
Visjes die als schroefjes dienen, wiebelstaartjes in een gat, waaraan ik trek zodat alles uit elkaar valt, op het erf…
Zoals er soms iets van de geur van seringen door de open deur naar binnen komt of om de hoek…
De trap van mijn waterhuis loopt zomaar over in die van het ouderlijk huis, met bovenaan mijn kamertje en aan…
Gelukkig komt op dit moment de man van genade langs. Hij fietst op de Gazelle van mijn vader vanuit het…
Naarmate we verder komen worden de wegen van onze jeugd herkenbaar. Is er eerst nog sprake van nieuwbouw, wildgroei, wegomlegging…
We zouden zo graag iets anders horen dan de grapjes over gevelde bomen en koeien, alles in twee of meteen…
Ik mis de stemmen van mijn ouders en hun verhalen, zelfs het piepen van de vlaggenmast en het vermoeid gebaar…