de allerkleinste
Soms verlangen we naar het langzaam beginnen, het getut in wat latere uren, kopjes koffie, gekookte eitjes. Niet meteen presteren…
halverwege
In de nacht zijn de bomen alleen gelaten alsof op een tekening nog niets staat behalve krassende palen met uitsteeksels,…
aan land ergens anders
Het is als in zijn onderkomen: krap, volgestouwd, gezellig maar onhandig, warm en tegelijkertijd weinig gastvrij. De deur staat weliswaar…
ergens
Zal ik echt schrijven over het zwarte gat waaruit we ontstaan en weer verdwijnen? De vlekken in het Oneindige verhaal…
naar iets op zoek
Zijn voeten tussen de mijne, net boven de spleet tussen de bedden die niet zichtbaar maar toch dreigend ons uit…
jezelf
De vuilnisman die bij elke prullenmand uitstapt roept zodra zijn deur opengaat, ‘gelukkig nieuwjaar’ en ook ‘het gaat al hard…
morgen
Vandaag houd ik weer heel veel van je. Ik zeg het niet. Het zit in de storm en het donker…
de ontbrekende factor
Voorzichtige stappen op het wit, aan houvast denken terwijl de voeten wegglijden, de brugleuning bevroren, de overkant nauwelijks zichtbaar. Steeds…
vrijaf
Een volgende morgen zijn we onderdeel van het borduurwerk, wit, op een zwarte jas, verloren in de steekjes die we…