de konijnen
Hij zag ze dagelijks, kleine hoopjes bruin geluk en ook wel zwart met pootjes, gelig wit en langs de molens,…
alleen de ander
Van zijn kant nooit de verklaring, het excuus, het ongemak of de oorzaak, slechts de instructie. Volgen we zijn dwingend…
de torenwachter
Het zijn oude handen die de laatste dagen verstrikt raken in de zachte touwen waarmee het hart zich vult in…
hetzelfde traject
Alles wat ik hem achterliet, verschijnt opnieuw op mijn stoep en soms in dezelfde tassen als waarmee ik het aanschafte:…
de aanleiding
Terwijl ik strijk langs de muren, balanceer opnieuw en met een gulzigheid het wit laat overheersen, hoog boven de daken,…
zijn bleke huid
De eigen gang hier, het loopje door de deurloze ruimten, het ’s nachts terugvinden, falend soms, van eigen bed en…
het belangrijkste
Hij mist zijn rechterhand, zegt hij, alsof hij gestraft is voor een of ander vergrijp. Ik spreid zijn vingers, weet…
daar
Geen berichtjes om vijf over vijf in de ochtend over sleutels die nog op zijn bureau liggen, niet dat ik…
slagen van wieken
Bij het voorlezen, het ‘dragen’ zei iemand, viel me het woord ‘misschien’ op dat in zo grote getale voorkwam, elke…