gesloten deuren
Zijn hoofd is als de kleine ruimte achterin het schip. Versieringen van marmer, koperbeslag, het hout rood, zes kleine kinderen…
Zijn hoofd is als de kleine ruimte achterin het schip. Versieringen van marmer, koperbeslag, het hout rood, zes kleine kinderen…
Heel diep nadenkend kom ik misschien tot onder de dekens waar hij in badstoffen pyjama op mij wachtte, tenten bouwde…
Slapend in het kinderbed waarlangs hij eerder een goede afloop vertelde. De armen over het hoofd. Het hemd open en…
Alles komt samen in een droom: hoe iemand mijn lichtblauw shirt samenvat en de handen in mijn zijde plaatst, die…
We zouden zijn gaan varen. Onderweg had iedereen gegroet. Hij kon sturen met één hand slechts, de ander onder mijn…
Ik had het niet willen vragen en zodra het bevestigd werd had ik het niet gevraagd. Het is zoals met…
Ik vertegenwoordig nog steeds ons ambacht, in de nacht zelfs. Op groot doek vertoon ik dan kleine fragmenten van het…
Mijn hoofdlettergebruik, mijn zonder leestekens tellen, een eindeloze opsomming van dat wat we konden doen en daar, laat zich makkelijk…
Dat mijn billen groter zijn, zegt hij, en steviger. Dat zijn handen te klein zijn, zeg ik. Dat we eigenlijk…