de automatische deuren
Ook al scheurt de storm de flarden van een gesprek beneden uit elkaar, komen slechts af en toe de vloeken…
Ook al scheurt de storm de flarden van een gesprek beneden uit elkaar, komen slechts af en toe de vloeken…
Niet het beklimmen van een berg of het bedwingen van een afgrond, op bijpassende schoenen en in een fluorescerend hemd,…
Ergens komen waar je verwacht wordt. Niet per se gisteren maar een keer. Dat het bekend is wie er bij…
Herfst, dachten de jongetjes, is iets dat we zelf maken. Met bladblazers en mannen die bladeren prikken aan stokken en…
Argwanend houden we de witte vlekken tussen de bomen in de gaten, tussendoor steken steeds meer voorwerpen. Huizen, auto’s, stukken…
Tegenwoordig neemt hij het fietsje. Het geruisloze, invouwbare model, het exemplaar dat onder zijn arm past en waarmee hij de…
Er is een duwtje nodig, een afzetten in de rug, een taartje misschien op het aanrecht, het ‘stil maar, wacht…
Als ik lang in zijn ruimte verkeer, neem ik zijn geur aan, bijna zijn vorm. Ook ik frons met mijn…
Zoals je met deuren dicht anders slaapt dan ergens tussen openingen die lucht doorlaten en geknetter van buiten, zo sta…