De eerste keer dat ze daar stond, zakten haar hoge hakken in de
zompige klei en werd ze kleiner dan gedacht, ze

giechelende wat en zei mooi van het uitzicht en hem en probeerde
toen haar stiletto’s onder de kraan schoon

te poetsen maar ze moest nog terug en de grond werd hard en hij
ongeduldig. Het was zoals met de filmzaal die hij

zei te bezitten, gewoon een scherm opgetrokken tussen de bank
en de wc-deur en geluidsboxen langszij. Alles was

groots in zijn beleving en dit was het paradijs en zijn handen wezen
alle kanten op, zo werd zij zijn ongekroonde koningin

terwijl ze toch niets met een koningshuis had. Even nog meende ze
dat zijn zienswijze ook de liefde betrof maar toen hij

op onverwachte momenten haar Trudelies, Monique en Keesje noemde
stapte ze uit de rol. Ze kocht bergschoenen en vertrok.