Een scherpe schaar ligt op de houten tafel naast een bakje met
wuivend gras en zomaar gaat mijn hand naar de

schaar en het gras en knip ik de toppen eruit waarna blijkt dat
ze slap zijn en van stof en zachtjes vallen, ik schuif

ze in mijn hand en weet even niet wat te doen. Achter me ontstaat
tumult, de eigenaar van de tafel en de schaar vloekt

en noemt de prijs van het kunstwerk en dat ik moet vertrekken,
nu meteen terwijl eigenlijk de tafel en de hele omgeving

me deed denken aan een vriend bij wie ik zou eten en welkom was.
Misschien droom ik dit alles omdat ik op de zolder waar

ik sliep een uitweg zocht tussen al het wasgoed, een filmscherm,
legodozen, bordspelletjes en een verzameling

superhelden maar bij het opstaan de verkeerde kant opliep en van
mezelf verloor bij Stratego en Zeeslag.