Van geen plan naar een gedetailleerde aanpak, van alle keuzes
naar geen andere dan deze, van geen tijd naar

laatste tijd, van grote stappen naar deze hele hoge waarbij alles
obstakel is en mijn gepruttel obstructie en de anarchist

in hem, de activist, een stijve oude hippie. Alsof zijn haren in
de bomen zijn blijven hangen, het hoofd op een

schaal, en de rest zo dadelijk zal volgen. Dans alvast maar, lijkt
hij mij toe te bijten, en scheur je jurk, vergeet je

gasten niet en vermaak hen. Hij plakt stickertjes op al zijn prooi,
zijn bezittingen, zijn erfenis, zijn zijn, eentje

plakt aan de schaal, twee misschien op mijn billen, de honden
grommen, de voerbakken leeg, ze zullen achter me aan

komen als de deur opengaat. Luister dan toch, jammer ik, maar
er is iets mis met zijn oren, in die schaal natuurlijk.