Soms is er een tussen dag, een beetje zoals de eerste dagen van
januari een overgangsgebied vormen, iets nieuws en

toch al vertrouwd, iets leegs en een beetje koud, de laatste knal
nog van de avond ervoor. Je wacht tot het geld

gestort is, de afspraak wordt gemaakt, het droog wordt, op jezelf,
je verveelt je, je snoept nog een restje, verder is

alles op. Soms zijn er twee van die dagen, een lamlendigheid,
een grieperig gevoel misschien, een reuzesprong van

het een naar het ander terwijl alles dat je moet doen, is geduld
hebben, Je mist meer dan een kwartje, je weet iets

heel zeker en toch, er komt een hoestje uit dit pand van ver onder
je en een liedje van verlangen zeurt, witte kerst misschien,

een ochtend van verzet, wel tien minuten later dan anders lopen
we als vanzelf naar het licht in deze dagen, dit scherm.