Het is net die ene handeling die teveel wordt. Het opwrijven
van de brillenglazen met de punt van je shirt,

het droogdeppen van je werktafel voordat je mobiel zwemt
in het sap, het naar beneden lopen als de bel

blijft hangen, de bel horen sowieso, het schilderij recht hangen
als de wind door het open raam het scheeftrekt,

beddengoed neerleggen waar het lag en het warme plekje
zodoende kwijtraken, daar iemand tegenkomen

die sinds eergisteren niet meer beweegt, de bloesem opvangen
die kleeft aan je voetzolen, nadenken, altijd

maar weer dat nadenken, geruststellen, net zoiets, reageren
op de thuiskomst van willekeurig wie,

het verhaal van de file, ogen die tranen omdat je te hard knippert,
elke ochtend proberen alles samen te vatten of

over te slaan.