Het is mooi om het groter verband te zien hoewel het me
toen liever was dat hij zich

concentreerde op de knoopjes op mijn rug die in de middag
daarvoor nog op de voorkant hadden

gezeten en wel met erg veel waren maar wie maalt om het
aantal als je de wereld wilt redden.

Het duurde even voordat hij door had hoe, in een keer kon
hij zijn hand onder de tailleband schuiven

en het geheel optillen net zoals hij dat nu deed met wat
takken en elastiek en de bol vormde waarop

we allen leefden. Duidelijk was de staat waarin, zijn hand
kon ons lang niet allemaal houden, trillend

leek de constructie een verkeerde inschatting van dwarse
bewoners die alleen zichzelf wilden sparen.