Op het schermpje staat dat ze een crush op hem heeft en dat ze
sinds ze zijn stem hoorde, niet kan ophouden met

aan hem te denken, hij grijnst. Dit is voor het eerst, zegt hij, dat
de tegenpartij er net zo over denkt als hij en het

maakt alles beter. Hij laat me haar zien, ze danst in mijn beeld,
zo vreselijk jong en lief. Tien jaar geleden

was er een brief die hij mij liet lezen, de liefde was toen al verbruikt
en kwam maar één keer, zei hij treurend, dat ik

niet kon tellen was mijn zaak. Nu ben ik volwassen, zegt hij. We
doen nog even het worst case scenario en daarna

het beste plan, sowieso is alles in een andere taal, en zomaar rollen
kleinkinderen in mijn schoot, vakantiereisjes

en kerkbezoek, kanten jurkjes en zachte kreetjes. Ik denk dat je
haar wel mag, zegt hij, en stopt haar terug in zijn broekzak.