Er is een deel van het lijf dat soms niet meer wil en het is niet
zeker of dat het bovenste of het onderste is, benen

doen over het algemeen wat het brein beslist en dezen willen een
andere kant uit, geen kant, schaarbewegingen

maken in bed, bergen bouwen waarbinnen sluiproutes voor een
vakantie zorgen die ongeboekt welverdiend is.

In eerdere jaren zou het hoofd even bellen met de baas en met
vingers op de neus beweren een virus te hebben

en niet in staat te zijn tot heldere gedachtes behalve die ene en
bij langdurige afwezigheid zou huisbezoek met

bloemen volgen. Nu staat een sombere KPN-monteur in het lente-
groen al gebogen over glasvezel, collega en

modderpoel buiten en leidt de draad naar binnen, fluit en knikt
naar het geurend bosje op tafel, van harte, zegt hij.