Soms verwacht je hem in je mailbox, je opent met een vage
herkenning maar het dringt pas tot je door als je
de dubbele M ziet voor zijn achternaam, het is een onhandige
vraag natuurlijk, hoe of het gaat en of je
misschien nog een keer elkaar kunt zien en snedig zul je zeggen
dat als je dat zelf vroeger opgenoemd had, hij
meteen had gevraagd wat daarvan de bedoeling was, sowieso
was het onverstandig, en in de ene versie
zeg je ja, je weet tenslotte niet voor niets nog zijn telefoonnummer
uit je hoofd, en in de andere versie zeg je,
arrogant en geheel uit de hoogte, dat je geen belangstelling hebt,
echt niet bedoel je, en dan verwijder je die
per ongeluk geopende en verstuurde mail en lacht nog wat smalend
om die belachelijke tweede voorletter.
Comments by alja
vaak ongewild
"dank Frank"
het verkeerde perkje
"bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar weer..."
hoe lief tegelijkertijd
"dank Leonore"
de 2e column voor de site van Pom Wolff
"Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor het kijken!"
mijn veiligheid
"ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x"