Het is een rare mix van wantrouwen enerzijds en goedgelovigheid
anderzijds dat zelfs de titel van dit schrijven illustreert.

Voor geen kleintje vervaard, neem ik toch het kassakoopje of de
hernieuwde samenstelling van een product, op

grootmoeders wijze bereid, lees ik het bijeengesprokkelde gesprek
met de heer K. alsof het de ultieme waarheid is,

verplaats me helemaal in hem, terwijl ik niets van wat een ijverige
vriend mij aandraagt in mijn huis wil, geen

enkele raad verdraag en zeker niet opvolg en ga ik onverdroten
verder met suggestieve samenvattingen mijnerzijds

die u dan weer op een nietsvermoedende morgen voor mijn leven
kunt aanzien. Wie weet verplaatst u zich wel

helemaal in mij, oma immers en bekend met de receptuur, en gelooft
u mij volledig al laat u het woord weg.