Er zou nu een verhandeling moeten komen over het
wurgend moederschap, het ongrijpbaar

proces dat mannen wegzetten als bloeden van het hart
dat bij haar waarschijnlijk ook een andere

vorm heeft dan bij hem, we vermoeden een vierkantje
ergens halverwege. Er zou iets kunnen

volgen over de mooiste kunst ook, we verontschuldigen
ons nog een beetje en toegegeven, sommigen

giechelen irritant maar wachtend op een nieuw lid van
de volgende generatie is dat alles

toegestaan. Alles voelt als toen, doktersafspraak tot
natte bedden, witte vrouwen op verende

gympen, uitzicht op de ingang waar mannen nieuwe
voorraden leveren, een gesmoorde kreet.